
MFW chwali i ostrzega. Polska gospodarka na rozdrożu?
Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) po zakończeniu misji w Polsce w listopadzie 2025 roku, publicznie zalecił Radzie Polityki Pieniężnej (RPP) spowolnienie tempa dalszego luzowania polityki pieniężnej.

Pomimo znaczących postępów w walce z inflacją, Fundusz apeluje o przyjęcie strategii “wait-and-see” (poczekaj i zobacz), by upewnić się co do trwałości procesu dezinflacji i uniknąć długoterminowego uszczerbku na wiarygodności banku centralnego.
Inflacja na celowniku, ale stopy blisko poziomu neutralnego
MFW odnotował duże sukcesy w ograniczaniu presji inflacyjnej, wskazując, że inflacja ogółem i bazowa spadły w październiku do odpowiednio 2,8 procent i 3,0 procent, mieszcząc się w przedziale odchyleń od celu inflacyjnego NBP (2,5 proc. +/- 1 pp.).
Spowolnienie nominalnego wzrostu płac, które w trzecim kwartale 2025 roku wyniosło 7,5 procent rok do roku, oraz perspektywa ograniczenia presji płacowej dzięki podwyżce płacy minimalnej i wynagrodzeń w sektorze publicznym o 3 procent w 2026 roku, są pozytywnymi sygnałami. Dodatkowo, Fundusz pochwalił RPP za zachowanie ostrożności przed rozpoczęciem luzowania polityki w maju 2025 roku.
Jednakże, wobec obniżenia przez RPP stóp procentowych łącznie o 150 punktów bazowych w 2025 roku (stopa referencyjna wynosi obecnie 4,25 proc.), MFW uważa, że poziom stóp jest potencjalnie bliski neutralnemu.
Fundusz argumentuje, że długoterminowy koszt wiarygodności jest większy w przypadku zbyt szybkiego luzowania niż zbyt wolnego. Zaleca zatem, aby RPP dała sobie więcej czasu na obserwację napływających danych, a w tym okresie komunikacja banku centralnego powinna koncentrować się na motywach podejmowanych decyzji, zamiast na konkretnych prognozach dotyczących przyszłych stóp.
Zarobki hamują? Zobacz najnowsze dane GUS o przeciętnych pensjach!
Wyzwania dla dezinflacji i ryzyko wewnętrzne
MFW wskazuje, że dalsza dezinflacja wiąże się z szeregiem wyzwań. Wielkość luki popytowej w gospodarce jest niepewna, choć prawdopodobnie jest już bliska zeru. W niektórych obszarach, np. w inflacji usług, presje cenowe pozostają wysokie (kwartalna inflacja usług w trzecim kwartale wyniosła blisko 6 procent).
Te presje inflacyjne mogą się nasilić, jeśli aktywność gospodarcza przyspieszy szybciej niż potencjał w 2026 roku. To ryzyko jest ściśle związane z dwoma kluczowymi czynnikami:
- wcześniejsze luzowanie polityki pieniężnej (którego fundusz zaleca spowolnienie),
- planowany wzrost wydatkowania funduszy europejskich, w szczególności w ramach Krajowego Planu Odbudowy (KPO).
Fundusz podkreśla również, że znaczna część dotychczasowej dezinflacji wynikała z czynników zewnętrznych (cen importowych i aprecjacji waluty), które mogą się gwałtownie odwrócić, stanowiąc ryzyko powrotu inflacji.
Inflacja według NBP. Pobiliśmy rekord sprzed sześciu lat. Sprawdź!
Pozytywne perspektywy wzrostu wobec narastających ryzyk fiskalnych
Krótkoterminowe perspektywy wzrostu gospodarczego Polski są oceniane przez MFW jako pozytywne. Fundusz prognozuje wzrost PKB na poziomie 3,2 procent w 2025 roku i przyspieszenie do 3,4 procent w 2026 roku. Wzrost ten będzie napędzany przede wszystkim przez wydatki gospodarstw domowych (silna konsumpcja) oraz właśnie wzrost wykorzystania funduszy unijnych z KPO przed ich wygaśnięciem w 2026 roku.
Jednak MFW widzi narastające ryzyka fiskalne w średnim terminie. W scenariuszu bazowym deficyty fiskalne pozostaną podwyższone, a umiarkowana konsolidacja fiskalna (rzędu 2 proc. PKB w średnim terminie) spowoduje wzrost długu publicznego do 76 procent PKB w 2030 roku. W rezultacie misja MFW podniosła ocenę ryzyka dla długu publicznego Polski z niskiego na średnie.
Polska gospodarka wrzuca wyższy bieg? Zobacz, jak rośnie PKB!
MFW zaznacza również, że bilans zagrożeń jest negatywny, na co wpływają:
- ryzyko inwestycyjne, jeśli władze nie zdołają w pełni wykorzystać grantów KPO do 2026 roku,
- ryzyko utraty zaufania rynkowego z powodu dużych deficytów, co mogłoby podnieść rentowności obligacji skarbowych,
- ryzyko dla konkurencyjności wynikające ze znacznej aprecjacji realnego efektywnego kursu walutowego w latach 2023–2024.
Mimo tych zagrożeń, Fundusz zauważa szanse na dodatkowy potencjał wzrostu, wynikający z wyższej imigracji, silniejszego efektu katalitycznego funduszy KPO oraz wzrostu produktywności dzięki cyfryzacji i zielonej transformacji.
Polska dysponuje również solidnymi buforami bezpieczeństwa, takimi jak wysoki poziom rezerw walutowych, elastyczny kurs walutowy i zdrowa sytuacja finansowa sektorów prywatnego i bankowego.

